■ هندسه زندگی بخش عمومی

هندسه زندگی :

می توان به زندگی " نگاه هندسی " داشت و از " زاویه " دید دیگری " محیط" پیرامون

خود را محاسبه کرد و " مساحت عمر " را سنجید و به شخصیت خود " شکل " مناسب داد

می توان زندگی را" مربعی " قرار داد که چهار ضلعش را هدف تلاش ایمان و درستکاری

تشکیل داده باشد

و می توان " مثلثی " ساخت که در سه زاویه اش علم و عقیده و اخلاق قرار گرفته باشد .

می توان مرکز دایره حیات را یک " انتخاب خوب " قرار داد و همه تلاش های روزانه و ماهانه

و سالانه را بر محور ان چرخاند .

چرا باید " سطحی " بیندیشیم وقتی می توان به زندگی و فکر " عمق " داد.

وقتی می توان " حجم معنویت " را در خویش افزون ساخت

وقتی می توان از نقطه نقطه لحظه های عمر " خطی مستقیم " در جهت خوبی و صفا

ترسیم کرد

وقتی می توان زندگی را بر" قاعده " پاکی استوار ساخت و به " موازات " حق پیش رفت و

زاویه دید را " باز " گذاشت

وقتی چنین قابلییت هایی در حجم و شکل و امتداد وجود ماست چرا " ذو زنقه " باشیم ؟

چرا " شکل غیر منتظم " داشته باشیم ؟

چرا از همه خطوط خط شکسته ویا منحنی را بر گزینیم ؟

" منشوری " چند وجهی است که از هر سو به ان نگاه شود جلوهای خاص به چشم می خورد .

انسان به راحتی می تواند نور محبت را تجزیه کند تا فضای زندگی را با رنگهای امید و عرفان و

نوعدوستی و نیایش و خلوص و ایثار و یکدلی بیاراید .

نباید گذاشت " هندسه وجود " اشفته و بهم ریخته شود

"حساب " عمر را باید داشت

" چهار عمل اصلی مان " نباید اشتبا ه شود .

اگر فرصتهایمان را " جدول بندی " کنیم انچه از چشمه استعدادمان می جوشد و در نهر زمان

جاری می شود بدون هدر رفتن مزرعه زندگی را سیراب و سرسبز می کند .

چرا شما دکتر" حسابی " یا " هندسی" نشوید ؟

اگر حساب هندسه ی وجود را داشته باشید یک مهندس هستید.

اری زندگی یک کلاس ریاضی است !